Τα τρία αγαθά

α. κατέρρευσε το μύθευμα για «ανοιχτά σύνορα»

β. κατέρρευσε ο φόβος και τρόμος έναντι της Τουρκίας

γ. επήλθε κοινωνική ομόνοια και εθνική ενότητα.


Φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση κατάλαβε τελικά ότι λαθρομεταναστευτικό αποτελεί άξονα ενός υβριδικού πολέμου που διεξάγει η Τουρκία εις βάρος μας. Φανταστείτε την αυξομείωση των ροών, σαν έναν μοχλό στο γραφείο του Ερντογάν. Είναι οφθαλμοφανές ότι αυτό ακριβώς συνέβη τώρα.

Η αποτυχία επιχειρήσεων στο Ιντλίπ της Συρίας και οι δεκάδες νεκροί στρατιώτες που επιστρέφουν στην Τουρκία, έκανε το «σύστημα Ερντογάν» να εκτραχυθνεί και να αποκαλυφθεί. Μετέφερε με κρατικά λεωφορεία μετανάστες προς την Ελλάδα, διαφήμισε ότι δήθεν 76000 έχουν ήδη φύγει από την Τουρκία και μεταδίδουν τέτοιες εικόνες τα ελεγχόμενα ΜΜΕ της χώρας. Εχθές (2.3) στο ραδιόφωνο του BBC, υψηλόβαθμη σύμβουλος του Ερντογάν κατηγόρησε την Ευρώπη για αδράνεια να λύσει τα προβλήματα της Τουρκίας! Λες και η Ευρώπη εισέβαλε στη Συρία.

Είναι ίσως λιγότερο ορατό ότι τα σημεία της ραγδαίας αύξησης των ροών ήταν οι εκλογικοί μήνες στην Ελλάδα! Μέσος όρος το δωδεκάμηνο πριν τον Ιανουάριο του 2015 ήταν 3400 ανά μήνα. Μέσος όρος το επόμενο δωδεκάμηνο, 71500 τον μήνα! Μέσος όρος 3800 το τελευταίο δωδεκάμηνο μέχρι τον Ιούλιο του 2019, μέσος όρος 7800 από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα. Υπερδιπλάσιοι. Είναι κι αυτός ένας από τους τρόπους που «μετράει» η Τουρκία τις πιθανές αντιδράσεις της ελληνικής ηγεσίας.

Το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε 2 κλειστά κέντρα, άνοιξε τα σύνορα και διαφήμισε 6μηνη άδεια παραμονής σε όλους. Η αριστερά θεωρεί τους κατατρεγμένους μετανάστες εν δυνάμει πολιτικούς συμμάχους. Κατά την ιεράρχησή της, αυτό είναι υπέρτατης σημασίας από το έθνος κράτος και την επιβίωσή του. Η ΝΔ κινήθηκε μεταξύ μεταφοράς στην ενδοχώρα, αναγγελίας κλειστών κέντρων στα νησιά και υποσχέσεων για πολλές επιστροφές και ταχεία διεκπαιρέωση αιτήσεων.

Ο θεσμικός ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει την κυβέρνηση, δηλαδή να ασκεί κριτική στα λάθη της. Έτσι, διαχειρίζεται την κατεύθυνση της κριτικής. Επιλέγει ποια λάθη θα επισημάνει και την προσέγγισή τους. Μοιραία λοιπόν, οι δύο πόλοι του δημοσίου διαλόγου ήταν αφ’ ενός οι υποσχέσεις της κυβέρνησης, αφ’ ετέρου η αποτυχία της να τις υλοποιήσει.

Με την αλλαγή των συνθηκών και την στροφή της κυβέρνησης να κλείσει τα σύνορα στον Έβρο, αυτομάτως το δίπολο αυτό εξαφανίστηκε, προς όφελός της. Ο ΣΥΡΙΖΑ απομονώθηκε στις εμμονές του, ενώ οι απλοί άνθρωποι ομονόησαν στο πλευρό της σκληρής γραμμής.

Η αλλαγή αυτή έγινε την ύστατη στιγμή, διότι η κοινωνία ήδη έβραζε στο εσωτερικό της από την αποδυνάμωση του ηικού και την αποσταθεροποίηση. Οι εσωτερικές τριβές, η οργή, η κοινωνική αντιπαλότητα είχαν φτάσει στο έπακρο. Δεν μπορούσε να συνεχιστεί αυτό. Δύο χρόνια μετά το «Βούλγαροι» που φώναζαν οι μεταφερόμενες αστυνομικές δυνάμεις στους Μακεδόνες στο Πισοδέρι και στην ΔΕΘ, αποκαλούσαν «τουρκόσπορους» τους νησιώτες.

Βεβαίως, αυτό που επίσης δεν μπορεί να συνεχιστεί είναι η διαρκής ηττοπάθεια με την οποία ποτίζουν τους Έλληνες ορισμένοι. Είναι ανεπίτρεπτο να προπαγανδίζεται η εθελούσια υποταγή μας στην Τουρκία.

Το μήνυμα των Ελλήνων προς τον κόσμο, δηλαδή προς τις χώρες από όπου ξεκινούν οι λαθρομετανάστες (Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ιράκ, βόρεια Αφρική), προς την Τουρκία και προς την Ευρώπη, είναι ότι η Ελλάδα εφαρμόζει στο ακέραιο την κυριαρχία στα σύνορά της, δεν θα επιτρέψει να περάσουν άνθρωποι που ο Ερντογάν χρησιμοποιεί ως πιόνια για τις επιδιώξεις του, αλλά και ότι δεν θα δεχθεί καμία έκπτωση στα δικαιώματά της στη θάλασσα, στην ξηρά ή στον αέρα.

Τρία αγαθά από τον Έβρο

Η περασμένη εβδομάδα απετέλεσε σημείο καμπής στην μάχη αξιών οπισθοφυλακής, που διεξάγεται στην ελληνική κοινωνία. Σηματοδοτεί μία τεράστια αλλαγή στην πολιτική ορολογία και στη διαμόρφωση της άποψης της κοινής γνώμης. Ήδη στην προηγούμενη εβδομάδα λέγαμε στην στήλη αυτή ότι ως προς τις αυξημένες ροές από την Τουρκία το δίπολο της πολιτικής αντιπαράθεσης ήταν οι υποσχέσεις της κυβέρνησης και η αδυναμία να τις υλοποιήσει. Συμπληρώναμε ότι με το κλείσιμο των συνόρων στον Έβρο, το δίπολο εξαφανίστηκε και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απομονώθηκε.

Στο μεταξύ, ο πρώην πρωθυπουργός κ. Τσίπρας άδειασε όσους από το κόμμα του τοποθετήθηκαν πριν από αυτόν. Είπε επί λέξη «Από τη στιγμή που υπάρχει μαζική απόπειρα εισβολής ορθώς έκλεισαν τα σύνορα». Ο δε πρωθυπουργός, ενώπιον της Ευρωπαϊκής ηγεσίας, από τα ελληνοτουρκικά και ευρωτουρκικά σύνορα μίλησε ξεκάθαρα για «ασύμμετρη απειλή», η οποία «παίρνει τη μορφή της επιβολής του εθνικού μας εδάφους», καθώς και για την «υποχρέωση να περιφρουρίσει την ακεραιότητα και την κυριαρχία της χώρας».

Το στίγμα μεταξύ τους είναι κοινό. Και μάλιστα είναι τέτοιο που και οι δύο πριν από μερικές εβδομάδες μόνο, θα το χαρακτήριζαν «ακραίο». Σήμερα όμως είναι αποδεκτό ότι τα λεγόμενα «ανοιχτά σύνορα» είναι μύθευμα.

Μέχρι και ο μέντορας των «εθνομηδενιστών», έγραφε δημοσίως, πριν τα γεγονότα του Έβρου, ότι «χρειαζόμαστε μέχρι 1 εκατομμύριο πρόσφυγες». Μετά το ένα εκατομμύριο σταματάμε δηλαδή και τα κλείνουμε τα σύνορα. Πώς αλλιώς θα το διασφαλίσουμε; Αυτό είναι όλο τελικά, επί των αριθμών η διαφωνία.

Να τα βάλουμε λοιπόν σε μία σειρά: οι ροές χρησιμοποιούνται ως όπλα του Ερντογάν με στόχο την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης. Τα κράτη έχουν δικαίωμα εξασφάλισης των συνόρων τους. Ήδη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα κατά της Ελλάδας για την προσωρινή αναστολή της διαδικασίας χορήγησης ασύλου σε πρόσφυγες. Η κυριαρχία της χώρας προηγείται.

Ένα άλλο μύθευμα που κατέρρευσε είναι ο φόβος και τρόμος της Τουρκίας. Επί ένα τέταρτο του αιώνα, διάφορες σοβαροφανείς φωνές, μας προετοιμάζουν ψυχολογικά για μία εθελούσια υποδούλωση στις ορέξεις της, με μόνο το επιχείρημα της αδυναμίας. Αγνοούν το βασικότερο γεωπολιτικό δεδομένο της περιόδου, δηλαδή την περίπτωση της Κύπρου και τα οφέλη που απεκόμισε από την σθεναρή στάση της κόντρα σε όλους τους άξονες συσχετισμού δυνάμεων.

Η Τουρκία λαμβάνει πολύ περισσότερο υπόψιν της μία απρόβλεπτη στάση, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και σε τέτοιες ενέργειες αντίδρασης στα σχέδιά της, και συνετίζεται αναλόγως, παρά από μία διαρκή υποχωρητικότητα, από την οποία μάλιστα ουδέν όφελος έχουμε δει. Όπως έλεγε και κάποιος παλαιότερα, «κάθε φορά που τείνουμε χέρι φιλίας στην Τουρκία, μας κόβει κι από ένα δάχτυλο». Ε να που μία φορά είδε η Τουρκία ότι δεν μπορούν να γίνονται όλα όπως τα θέλει.

Η τρίτη αλλαγή που συντελέστηκε την περασμένη εβδομάδα ήταν η ομόνοια στο κοινωνικό επίπεδο. Ένας συντονισμός αλληλοβοηθείας και υποστήριξης που, σε ορισμένους θύμισε πολύ σκληρές περιόδους της ελληνικής Ιστορίας. Η χώρα αύξησε κατά πολύ τα αντισώματα της στην καταπόνηση του ηθικού και την εξαχρείωση. Ας το κρατήσουμε ως κόρην οφθαλμού.


 ΜήναςΈτοςλαθρομετανάστες
12014                   955
22014                1,001
32014                1,501
42014                1,257
52014                1,703
62014                3,198
72014                3,927
82014                6,742
92014                7,454
102014                7,432
112014                3,812
122014                2,056
12015                1,694
22015                2,873
32015                7,874
42015               13,556
52015               17,889
62015               31,318
72015               54,899
82015             107,843
92015             147,123
102015             211,663
112015             151,249
122015             108,742
12016               67,415
22016               57,066
32016               26,971
42016                3,650
52016                1,721
62016                1,554
72016                1,920
82016                3,447
92016                3,080
102016                2,970
112016                1,991
122016                1,665
12017                1,393
22017                1,089
32017                1,526
42017                1,156
52017                2,110
62017                2,012
72017                2,249
82017                3,584
92017                4,886
102017                4,134
112017                3,215
122017                2,364
12018                2,164
22018                1,800
32018                3,944
42018                6,854
52018                4,734
62018                3,665
72018                4,144
82018                4,320
92018                5,662
102018                6,048
112018                3,203
122018                3,970
12019                2,652
22019                2,316
32019                3,159
42019                3,020
52019                3,198
62019                4,059
72019                5,842
82019                9,334
92019               12,530
102019               10,983
112019                9,965
122019                7,555
12020                3,992
22020                2,692