Μετά από μια έντονη και παρατεταμένη περίοδο συζητήσεων, συγκρούσεων και αντεγκλήσεων, φαίνεται πως το κεφάλαιο των επιτάξεων σε Χίο και Λέσβο, με σκοπό την δημιουργία “κλειστών” υπερδομών προσφύγων/μεταναστών, εισέρχεται σε νέα φάση. Άλλωστε, κατόπιν έρευνας του indanews, φαίνεται πως έχει παρέλθει άκαρπο το χρονικό περιθώριο(2 μήνες) που ορίζεται από την ΠΝΠ για την έκδοση συγκεκριμένης υπουργικής απόφασης.



Αλλά ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή…

Η δύσκολη πενταετία…

Από το 2015 και έπειτα, τα νησιά του Βορείου Αιγαίου έχουν σηκώσει στις πλάτες τους το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος του Προσφυγικού. Οι τοπικές κοινωνίες το υποδέχονται μουδιασμένα στην αρχή, δυσανασχετώντας έντονα στη συνέχεια.

Χωρίς αμφιβολία, επί μια πενταετία το σύνολο του κύκλου των δραστηριοτήτων των νησιών επηρεάζεται έντονα σε σημείο που να μπορεί να πει κανείς ότι εκτροχιάζεται σε μεγάλο βαθμό.


Η διαμορφωθείσα κατάσταση το πρώτο εξάμηνο του 2019.

Το πρώτο εξάμηνο του 2019, 16.000 περίπου πρόσφυγες αιτούντες άσυλο συσσωρεύονται στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου σε μια διαδικασία ενός ανυπόφορου εγκλεισμού που δημιουργούσε σωρεία προβλημάτων τόσο στους πρόσφυγες όσο και στους ντόπιους πληθυσμούς.

Η συμφωνία Ευρώπης-Τουρκίας ήρθε να δημιουργήσει μια άμβλυνση του προβλήματος για την Ευρώπη αλλά αντίστοιχη όξυνσή του για την Ελλάδα και τα νησιά, εδραιώνοντας ακόμη περισσότερο τον εγκλωβισμό των προσφύγων/μεταναστών.

Η Ν. Δ. μάλιστα, προεκλογικά, εστίαζε την κριτική και τις υποσχέσεις της στον απεγκλωβισμό και στο κλείσιμο των ΚΥΤ της ΒΙ.ΑΛ. και της Μόρια.


Η αλλαγή “κυβερνητικής φρουράς” το δεύτερο εξάμηνο του 2019.

Το δεύτερο εξάμηνο του 2019 βρίσκει την νεοσύστατη κυβέρνηση της Ν.Δ. εντελώς απροετοίμαστη, χωρίς σχέδιο και στρατηγική για την αντιμετώπιση των έντονα αυξημένων ροών, με αποτέλεσμα στο τέλος του Νοέμβρη του 2019 να έχουμε στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου περίπου 40.000 πρόσφυγες/μετανάστες.

Μπροστά στο μείζον πρόβλημα, η κυβέρνηση αναδιαρθρώνει την αναποτελεσματική πολιτική των πρώτων μηνών, επανασυστήνει το Υπουργείο Μετανάστευσης και επιχειρεί να εφαρμόσει 4 κεντρικούς άξονες πολιτικής γύρω από το ζήτημα:

  1. Κλείσιμο ανοιχτών δομών στα νησιά και την ενδοχώρα και δημιουργία κλειστών ελεγχόμενων δομών. 
  2. Φύλαξη συνόρων και αποτροπή ροών.
  3. Επιτάχυνση διαδικασιών ασύλου και επαναπροωθήσεων.
  4. Διεθνοποίηση του ζητήματος.

Τα επεισόδια στον Έβρο, ο κωρονοϊός, το νομοσχέδιο για το άσυλο και η χλιαρή διεθνοποίηση

Η προσπάθεια φύλαξης των συνόρων πέρασε μέσα από τα επεισόδια στον Έβρο όπου η Τουρκία ουσιαστικά ακυρώνοντας την συμφωνία με την Ε.Ε. επιχείρησε ανεπιτυχώς να στείλει χιλιάδες πρόσφυγες στην χώρα μας, ανεπιτυχώς όμως, καθώς συνάντησε οργανωμένη αντίσταση από την δική μας πλευρά.

Επιπρόσθετα, άλλο ένα νέο δεδομένο που παρουσιάζεται είναι ο επαναπροσδιορισμός των σχέσεων με την Frontex αλλά και ο κορωνοϊός, όπου προσφέρει την δυνατότητα να μπορεί το οποιοδήποτε κράτος να επικαλείται έκτακτη ανάγκη για την εφαρμογή μέτρων αποτροπής και προστασίας των συνόρων του, αναστέλλοντας προσωρινά ισχύουσες διεθνείς συνθήκες που μπορεί να απαγόρευαν τέτοιες παρεμβάσεις.

Το νέο νομοσχέδιο για το άσυλο (2019) που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση όπου προβλέπει ταχύτερες διαδικασίες , μας κρατά όμως για την ώρα σε στάση αναμονής για την αποδοτικότητα του, ενώ οι επαναπροωθήσεις έχουν βαλτώσει λόγω του κορωνοϊού από την μια και της κατάρρευσης της συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας από την άλλη.

Η προσπάθεια διεθνοποίησης του ζητήματος μάλλον ως κατώτερη του μετρίου μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς καμία χώρα της Ευρώπης δεν έχει δεσμευτεί ρητά την βοήθειά της. Το μόνο που έχει επιτευχθεί είναι κάποιες δηλώσεις-ευχολόγια για ανάγκη μετακίνησης των ευπαθών προσφυγικών ομάδων από τα νησιά και κάποιες μικρές μεταφορές ασυνόδευτων τμήμα των οποίων έχει πραγματοποιηθεί.

Το ναυάγιο της κυβέρνησης σε Χίο και Λέσβο - Η αυτοδίκαιη άρση των επιτάξεων.

Η επιχείρηση δημιουργίας μεγάλων κλειστών κέντρων στα νησιά, χωρίς αμφιβολία, έρχεται σε σύγκρουση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Ν.Δ. ότι για εθνικούς λόγους κάτι τέτοιο δεν είναι ορθό και ότι στα νησιά πρέπει να γίνεται μόνο καταγραφή και ταυτοποίηση των προσφυγικών πληθυσμών.

Για την επιτάχυνση των διαδικασιών η κυβέρνηση με ΠΝΠ στις 10/2/2020




Ω του θαύματος για τα ελληνικά δεδομένα, το υπουργείο ανταποκρίνεται άμεσα και στις 11/2/2020 σπεύδει και βγάζει απόφαση επίταξης των χώρων που επιθυμεί στα νησιά.

στην συνέχεια επικυρώνει με τον Νόμο 4681/2020 – ΦΕΚ 74/Α/27-3-2020 και δίνει την τελευταία στιγμή παράταση στα χρονικά περιθώρια της ΠΝΠ για τρείς (3) μήνες;;; χωρίς όμως κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.



Μάλιστα, μιλώντας για την Χίο, εγκαθιστά εργολάβο που ακόμη και μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε τι συμβάσεις και τι υποχρεώσεις οικονομικού και μη χαρακτήρα έχουν αναληφθεί.





Το πιο θλιβερό όμως γεγονός σχετίζεται με την άστοχη και ντροπιαστική επιχείρηση επιβολής των επιτάξεων με την βοήθεια των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ) που σήκωσε θύελλα κινηματικών αντιδράσεων σε Χίο και Λέσβο.




Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων των δύο νησιών, Ο Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου και το Περιφερικό συμβούλιο, οι Δήμαρχοι Λέσβου & Χίου και τα Δημοτικά Συμβούλια, καθώς και το σύνολο των φορέων, καταφέρνουν να ματαιώσουν τις κυβερνητικές προσδοκίες για δημιουργία κλειστών δομών, η Κυβέρνηση χάνει και αναδιπλώνεται.

Σε αυτή την προσπάθεια, συγκαλεί σύσκεψη υπό τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη με κυβερνητικά στελέχη, και τους Αυτοδιοικητικούς παράγοντες του Β.Αιγαίου. και παράλληλα αποσύρει τις δυνάμεις καταστολής από τα νησιά.




Συνεχίζει όμως να υπερασπίζεται την επιλογή των επιτάξεων, κυρίως με επαναλαμβανόμενες επίμονες δηλώσεις του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου κ. Νότη Μηταράκη, ο οποίος όμως στην ουσία μένει μόνο στις δηλώσεις και στις εντυπώσεις μιας και καμία από τις αποφάσεις που από το νόμο ήταν υποχρεωμένος να πάρει για την ολοκλήρωση της διαδικασίας των επιτάξεων φαίνεται ότι δεν έλαβε.



Συγκεκριμένα, εκτός των άλλων, το Υπουργείο είχε την υποχρέωση εντός δύο (2) μηνών από τη δημοσίευση της επίταξης να εκδώσει απόφαση καθορισμού αποζημίωσης των δικαιούχων, να εγγράψει και να αναρτήσει “Ανάληψη Οικονομικής Υποχρέωσης” στο υπουργείο και να ενημερώσει τους Δήμους – δικαιούχους.


Έτσι όπως προκύπτει από την καρτέλα αναρτήσεων του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, καμία ανάλογη ” Ανάληψη Οικονομικής Υποχρέωσης ” δεν φαίνεται να έχει γίνει στο συγκεκριμένο διάστημα καθώς και καμία νομότυπη ενημέρωση στους Δήμους-Δικαιούχους δεν έχει ανακοινωθεί.

Κατά συνέπεια

“η επίταξη αίρεται αυτοδικαίως”..!

Συμπέρασματα:

Συμπέρασμα 1ο:  Αλόγιστη σπατάλη οικονομικών πόρων.

Αναμφίβολα, όλη αυτή η υπόθεση της επίταξης, συσσώρευσε ένα τεράστιο οικονομικό κόστος που η αποτίμηση του, στην συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία της χώρας δημιουργεί προβληματισμό και αγανάκτηση.
Πλοία, αεροπλάνα, ΜΑΤ, ξενοδοχεία, φαγητά, καύσιμα, χημικά, εργολάβοι και μηχανήματα, κλειστά σχολεία και υπηρεσίες, ατελείωτες ώρες συνεδριάσεων, κλειστά καταστήματα και αγορά, συσσωρεύουν ένα τεράστιο οικονομικό κόστος το οποίο  επωμίστηκε η πολιτεία και η τοπική κοινωνία,  λες και της περίσσευε και δεν ήξερε πού να το σπαταλήσει.

Συμπέρασμα 2ο: Η χαμένη εμπιστοσύνη και αξιοπιστία.

Το βασικότερο  είναι η   κατακόρυφη αύξηση στο έλλειμμα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας της Τοπικής κοινωνίας προς την Κυβέρνηση. Μάλιστα αυτό ίσως αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στην προσπάθεια αντιμετώπισης του σύνθετου μεταναστευτικού ζητήματος.
Σωρεία αντεγκλήσεων, εκατέρωθεν αντιμαχόμενων ανακοινώσεων, παρασκήνιο και μεθοδεύσεις, που αναπτύχθηκαν όλο αυτό το διάστημα, συνθέτουν ένα αδιέξοδο σκηνικό το οποίο με κάθε τρόπο πρέπει να ανατραπεί.
Ακόμα και σήμερα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου κυρίου Κώστα Μουτζούρη:
«Μεγάλη απογοήτευση όλων των Βορειοαιγαιοπελαγιτων απο την μη πραγματοποίηση της πολυανακοινωθείσας (και πολυδιαφημισθείσας) απο την Μεγάλη Δευτέρα απομακρύνσεως σήμερα Σάββατο 1.500 παράνομων μεταναστων. Στα μεσα της εβδομάδας ο αριθμός των 1.500 είχε μειωθεί σε … 400 και τελικώς φθάσαμε στους 0!
Καμία δικαιολογία δεν είναι πλέον αποδεκτή (26.04.2020).» (lesvosnews.net)
40.000 πολίτες επί τρεις μέρες βρισκόταν στο δρόμο σε μία προσπάθεια η πολιτεία να ακούσει τις δικές της δεσμεύσεις και τα αυτονόητα.
Είναι χρήσιμο να γίνει η αναγωγή του ποσοστού συμμετοχής για ένα μεγάλο αστικό κέντρο της χώρας (παράδειγμα: Αθήνα 4.200.000 Χ 18% = 756.000) άνθρωποι θα ήταν επί τρεις μέρες στο δρόμο προκειμένου να εισακουστεί το αίτημα τους.
Η σημασία και η αξία της εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας που πρέπει να υπάρχει μπροστά σε ένα σύνθετο ζήτημα,   φαίνεται από ότι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στη Χώρα.
Με κυβερνητικό σχέδιο, άριστη επικοινωνιακή τακτική, σύμπλευση επιστήμης και  Πολιτείας, υπεύθυνη και σοβαρή στάση Αντιπολίτευσης, έχουν φέρει αυτό το θαυμαστό αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση της πανδημίας, μόνο και μόνο γιατί κατάφεραν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη και αξιοπιστία στους πολίτες , δυστυχώς όμως  στην περίπτωση των επιτάξεων όλα έγιναν ακριβώς ανάποδα, λες και κάποιοι μέσα στα Κυβερνητικά επιτελεία ήθελαν σώνει και καλά να  εκθέσουν κάποιους άλλους…

Συμπέρασμα 3ο: Η προσπάθεια απαξίωσης της Συντονιστικής Επιτροπής Αιρετών και Κατοίκων Χίου.

Επειδή λοιπόν φαίνεται να χάνουν το τρένο των επιτάξεων , προβαίνουν σε ένα άλλο σχέδιο που στόχο έχει την απαξίωση της Συντονιστικής Επιτροπής Αιρετών και Κατοίκων της Χίου. Στόχος τους να δημιουργήσουν πίεση ώστε να ασκηθούν ποινικές διώξεις σε όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη της Συντονιστικής η οποία οδήγησε σε αδιέξοδο την πολιτική της δια της καταστολής επιβολής επιτάξεων.