Εργαλειοποιεί τον covid-19 όπως τους πρόσφυγες στον Έβρο, για να αποκομίσει γεωπολιτικά ωφέλη καλλιεργώντας τον φόβο στα άλλα κράτη
Μια «μαύρη τρύπα» έχει δημιουργήσει η Τουρκία στην δημόσια υγεία γύρω από την αντιμετώπιση του Κορονοϊού με την καθυστερημένη λήψη μέτρων. Πρόκειται άραγε για απλή καθυστέρηση λήψης μέτρων ή για μια πάγια τουρκική τακτική εργαλειοποίησης κάθε ευκαιρίας ώστε να επιτύχει μέσα από τον φόβο και την απειλή γεωπολιτικά ωφέλη;
Η τουρκική ηγεσία για μια ακόμα φορά επέλεξε αρχικά την απραξία και στην συνέχεια τη λήψη μέτρων τα οποία από την διεθνή κοινότητα δεν θεωρούνται επαρκή. Αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Η τουρκική ηγεσία είναι διαβόητη διεθνώς για τη συχνά εκβιαστική τακτική με την οποία προσεγγίζει τον έξω κόσμο.
Στην Ελλάδα και την Κύπρο ασκεί «σκληρή ισχύ» με καθημερινές παραβιάσεις του FIR και των θαλάσσιων συνόρων, γκρίζες ζώνες, εισβολή, εποικισμός, παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις.
Στην Συρία κατ’ αναλογία με διαδοχικές εισβολές Operation Olive Branch (2018),
Operation Peace Spring (2019) και την επιβολή ζώνης ασφαλείας.
Η Τουρκία με την επιθετική της συμπεριφορά τόσο στην Ελλάδα και την Κύπρο, όσο και στην Συρία, φαίνεται να επιχειρεί να δημιουργήσει γύρω της έναν χώρο που να μπορεί να ελέγχει μέσω της αποδόμησης των κρατών που γειτνιάζουν με τα σύνορά της.
Συμπληρωματικά με την παραδοσιακή απειλή, και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις επιδίδεται σε τακτικές soft power και hybrid war, εργαλειοποιώντας κάθε προσφερόμενο μέσο, όπως τα media στα οποία η τουρκική κυβέρνηση ασκεί πλήρη έλεγχο.
Ένα από τα εργαλεία ήπιας ισχύος είναι και οι πρόσφυγες, ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία που έκανε με την ΕΕ για φιλοξενία περίπου 4 εκ Συρίων σε τουρκικό έδαφος.
Έχοντας βαθιά γνώση της τουρκικής στρατηγικής την οποία κλήθηκε να εφαρμόσει για χρόνια μέσα από την διπλωματική του θέση στην Αθήνα, ο Halis Tunc, πρώην ναυτικός ακόλουθος της Τουρκίας στην ΑΘήνα, ο οποίος ζει εξόριστος στην Ολλανδία, εξηγεί στην γερμανική Die Welt, ότι ο πρόεδρος Ερντογάν από την ώρα που συμφωνούσε με την Ευρώπη για την υποδοχή 4 εκ. Σύρων προσφύγων, σχεδίαζε να τους χρησιμοποιήσει ως μέσο πίεσης σε βάρος της Ευρώπης.
Και την πίεση αυτή, πέραν των φραστικών απειλών του προέδρου Ερντογάν τα προηγούμενα χρόνια, την έκανε πράξη στις 29 Φεβρουαρίου 2019, όταν αιφνιδιαστικά αλλά και ιδιαίτερα οργανωμένα, μετέφερε πρόσφυγες στα ευρωπαϊκά σύνορα, στον Έβρο.
Μέσα σε ελάχιστες ώρες η Τουρκία συγκέντρωσε στα χερσαία σύνορα με την Ελλάδα στην περιοχή δυτικά της Κωνσταντινούπολης χιλιάδες μετανάστες, μέσω μηχανισμού που υποστηρίχθηκε από το ίδιο το κράτος.
Αφορμή στάθηκαν τα ρωσικά αεροπορικά πλήγματα στην Συρία που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 33 Τούρκων στις 28 Φεβρουαρίου 2020.