Nα συγκεντρώσει ένας υποψήφιος φοιτητής 18.495 μόρια δεν είναι και εύκολη υπόθεση. Να είσαι όμως εργαζόμενος, υποδιοικητής σε υπηρεσία ασφαλείας της Αστυνομίας και να κάνεις το δρομολόγιο Άγιος Νικόλαος – Ηράκλειο για να καθίσεις και πάλι για δυο χρόνια στα θρανία του λυκείου, είναι αξιοσημείωτο.

Αυτό έκανε την τελευταία διετία ο υποδιοικητής της Ασφάλειας Αγίου Νικολάου, υπαστυνόμος Α’, Γιώργος Γιαννόπουλος και αναπληρωτής γραμματέας της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων νομού Λασιθίου, ο οποίος αφού έκανε τη β και γ τάξη του 4ου Εσπερινού ΕΠΑΛ Ηρακλείου, έδωσε πανελλήνιες και κατάφερε να γράψει: 19,5 μαθηματικά, 13,5 στην έκθεση , 19, 4 ανατομία και 19,3 στην υγιεινή- μικροβιολογία, στα μαθήματα δηλαδή του τομέα υγείας.

Με αυτή τη βαθμολογία βάζει γερές βάσεις για να πετύχει τον πρώτο στόχο που είναι η ιατρική, όμως και άλλες επιστήμες, όπως η κτηνιατρική, η φαρμακευτική και η βιολογία του κεντρίζουν εξίσου το ενδιαφέρον.

Ο 32χρονος αξιωματικός με καταγωγή από την Ευρυτανία από τη μεριά του πατέρα και τη Θεσσαλία από τη πλευρά της μητέρας μιλάει στην «Π» για τη μεγάλη προσπάθεια που έκανε και δεν παραλείπει να πει σε συναδέλφους του που σκέφτονται να το κάνουν, «να το τολμήσουν, καθώς μόνο κερδισμένοι θα βγουν από αυτό».

Ο ίδιος δηλώνει «ερωτικός μετανάστης», αγάπησε και την Κρήτη, αλλά και μια Κρητικιά. Το στήριγμά του, όπως την αποκαλεί, η οποία ως φοιτήτρια ιατρικής ήταν εκείνη που τον έκανε να σκεφτεί ότι οι επιστήμες υγείας είναι αυτό που ίσως πραγματικά θέλει.
Η συνέντευξη με τον κ. Γιαννόπουλο έχει ως εξής:

-Επειδή είμαστε και λίγο τοπικιστές (με την καλή έννοια) θα ήθελα αρχικά να μου πείτε πώς βρεθήκατε στην Κρήτη;

Υπηρετούσα εφτά χρόνια στην Αθήνα και ήθελα να φύγω. Μεγάλωσα στο Αγρίνιο και η Αθήνα δε μου άρεσε τόσο, ήθελα να πάω να εργαστώ σε μια περιφερειακή πόλη. Προέκυψε θέση όταν ήμουν στην Αξιωματικών για Κρήτη. Είπα γιατί όχι και ήρθα. Είμαι από το 2015 στο νησί. Σκοπός μου ήταν να έρθω στην Κρήτη, να μαζέψω μόρια να επιστρέψω στον ιδιαίτερο τόπο μου το Καρπενήσι, αλλά με κέρδισε η Κρήτη, την αγάπησα και πλέον δε θέλω να φύγω. Δηλώνω ερωτικός μετανάστης.

-Τι προηγήθηκε των τελευταίων πανελλαδικών; Κάποια άλλη πανεπιστημιακή σχολή ή αμέσως εισαγωγή στην ΕΛ.ΑΣ;

Το 2006 έδωσα πρώτη φορά πανελλαδικές και πέρασα στη Σχολή Αστυφυλάκων. Το 2012 ξαναέδωσα πανελλαδικές και πέρασα στη Σχολή αξιωματικών και τώρα είναι η τρίτη φορά που έδωσα πανελλαδικές. Στην ΕΛ.ΑΣ δηλαδή υπηρετώ 14 χρόνια.

-Να μας πείτε γι αυτά τα δύο τελευταία χρόνια που ήσασταν εκ νέου μαθητής λυκείου;

Τα δύο αυτά χρόνια παρακολουθούσα τα μαθήματα στο νυχτερινό ΕΠΑΛ. Πηγαινοερχόμουν από τον Άγιο Νικόλαο στο Ηράκλειο τέσσερις φορές την εβδομάδα για να παρακολουθώ τα μαθήματα. Πολλές φορές δεν προλάβαινα να πάω σπίτι για να φάω ή να ξεκουραστώ. Ξέρετε ότι σε μία υπηρεσία Ασφαλείας, δεν υπάρχει ωράριο.

-Οι πανελλήνιες πώς προέκυψαν;

Στο Λασίθι όσα χρόνια υπηρετώ έχω παρατηρήσει ότι έχουμε τρομερή έλλειψη σε αστυνομικό προσωπικό. Αναγκαζόμαστε να κάνουμε πολλές ώρες υπερωρίες τις οποίες και δεν πληρωνόμαστε. Η αλήθεια είναι ότι χάνω χρόνο από την προσωπική μου ζωή. Η πρώτη σκέψη για να δώσω πανελλαδικές ήταν να φύγω από το Σώμα. Να βρω κάτι που θα μου επιτρέπει να έχω και ελεύθερο χρόνο. Μου αρέσει πολύ η δουλειά που κάνω, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου εκτός της ΕΛ.ΑΣ αλλά δεν μπορώ και να συνδυάσω Αστυνομία και προσωπική ζωή. Έτσι γεννήθηκε ως πρώτη σκέψη.

Η κοπέλα μου, με βοήθησε να εμβαθύνω αυτή τη σκέψη και να την επεξεργαστώ περισσότερο. Είναι φοιτήτρια ιατρικής και πήρα το ερέθισμα να το δοκιμάσω. Έτσι προέκυψε ο στόχος των ΕΠΑΛ που είναι εναλλακτική λύση, αλλά έχει λιγότερες θέσεις για εισαγωγή στις ιατρικές σχολές.

-Έχετε άγχος για τις βάσεις

«Φυσικά υπάρχει άγχος . Δεν είναι κατοχυρωμένο ότι μπαίνω στην ιατρική. Είμαι ψηλά στα μόρια, ελπίζω ότι θα πιάσω κάποια ιατρική στην Ελλάδα – πρώτη επιλογή βέβαια το Ηράκλειο- . Αισιοδοξώ ότι αν τα καταφέρω θα πάρω μεταγραφή γιατί το επιτρέπει η νομοθεσία , επειδή υπηρετώ στην Κρήτη.

-Άλλες σχολές εκτός την Ιατρική σας ενδιαφέρουν;

Ναι, έχω βάλει κτηνιατρική που μου αρέσει πολύ, φαρμακευτική και το βιολογικό.

-Φαντάζομαι ότι με αυτά τα μόρια, ο στόχος φαίνεται εφικτός

Από μια έρευνα που έκανα με ένα στατιστικό πίνακα του Υπουργείου Παιδείας που κοινοποιήθηκε πρόσφατα, μετά τα αποτελέσματα, υπολογίζω ότι είμαι κάπου 11ος πανελλαδικά. Η αγωνία μου έγκειται ότι οι θέσεις για την Ιατρική μέσω των ΕΠΑΛ είναι 10 κι εγώ είμαι 11ος. Θέλω να είμαι αισιόδοξος.

-Η Αστυνομία πώς προέκυψε; Φαντάζομαι ότι ήσασταν άριστος μαθητής και θα ήταν εφικτό να δηλώσετε εξαρχής Ιατρική

Όχι δεν ήμουν άριστος μαθητής. Ήμουν ένας μέτριος προς το καλός μαθητής. Όταν είσαι 18 ετών δεν έχεις ούτε την καθοδήγηση που πρέπει ούτε τα ερεθίσματα για να αποφασίσεις τι θες να κάνεις στη ζωή σου. Φυσικά και δε μετανιώνω που μπήκα στην Αστυνομία. Απλά εάν ήμουν 18 ετών πάλι, ίσως να μην την επέλεγα. Λόγω του υπερβολικού φόρτου εργασίας, ως συνέπεια και της έλλειψης έμψυχου δυναμικού στο Σώμα.

-Αυτα τα δύο χρόνια και κυρίως τον τελευταίο χρόνο , των πανελληνίων πώς ήταν η καθημερινότητά σας;

Διάβασμα, δουλειά, πήγαινε- έλα Ηράκλειο- Άγιος Νικόλαος. Συνήθως δούλευα πρωινά.. Τα μεσημέρια εάν ήταν μια ήρεμη ημέρα έφευγα μια φυσιολογική ώρα και προλάβαινα να πάω σπίτι να φάω. Και αμέσως μετά σχολείο. Το βράδυ όταν γυρνούσα, εάν προλάβαινα και είχα όρεξη και δύναμη καθόμουν ένα μισάωρο, το πολύ μία ώρα και διάβαζα. Δύο ώρες την ημέρα ήμουν μόνο στους δρόμους για να αλλάζω νομούς. Ηρακλείου και Λασιθίου! Αυτό δε μου επέτρεπε να διαβάζω πολύ.

Το ουσιαστικό διάβασμα γινόταν τα σαββατοκύριακα που δεν είχα το σχολείο. Έκανα κάποια έξτρα μαθήματα για να πετύχω το στόχο. Κατάφερα και συγκέντρωσα υπόλοιπα αδειών που είχα και τον τελευταίο μήνα πριν τις εξετάσεις διάβασα.

– Φροντιστήρια κάνατε;

Δυστυχώς, δεν είχα την οικονομική δυνατότητα. Έκανα κάποια μαθήματα με φίλους καθηγητές στον Άγιο Νικόλαο. Γι αυτό και θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου Ευτυχία Πανούσου που είναι φιλόλογος και το Δημήτρη Λεβέντη που είναι μαθηματικός.

-Μου κάνει εντύπωση ότι υπηρετείτε σε μια υπηρεσία Ασφαλείας που μπορεί να μην έχει τη δουλειά της Αθήνας ή του Ηρακλείου, αλλά όσο να’ναι είναι μια υπηρεσία που δεν σταματά ποτέ να δουλεύει. Πώς συνδυάσατε δουλειά και φοίτηση στο λύκειο;

Δεν ήταν εύκολο και δεν συνδυάζονταν πάντα. Η ασφάλεια έχει ένα τεράστιο αντικείμενο και ουσιαστικά ασχολείται με το βαρύ έγκλημα. Τις φορές που είχαμε σοβαρά περιστατικά αλλά και σε μικρότερης σημασίας περιστατικά, το διάβασμα έμενε πίσω. Υπήρξαν μέρες που δεν μπορούσα να αφήσω τα καθήκοντά μου. Δεν πήγαινα σχολείο και έπαιρνα απουσίες. Η δουλειά προηγείται φυσικά.

-Εάν επιτευχθεί ο στόχος της ιατρικής, στο ερώτημα ιατρική ή αστυνομία τι απαντάτε;

Υπάρχει και η δυνατότητα να συνδυάσεις και τα δύο, εάν φυσικά περάσω ιατρική και με το καλό τελειώσω τις σπουδές. Υπάρχουν γιατροί στην αστυνομία που επιτελούν το ιατρικό έργο και ανήκουν στο Σώμα. Όμως τώρα κατευθύνομαι κυρίως προς την ιατρική.

-Την ιατρική την επιλέγετε για την προσφορά προς τον συνάνθρωπο;

Η συγκεκριμένη επιστήμη ως σκέψη ξεκίνησε από τα ερεθίσματα που είχα από τη σύντροφό μου. Διαβάζοντας εκείνη, διαπίστωσα κι εγώ σταδιακά πόσο ενδιαφέρουσα επιστήμη είναι και πόσα απίστευτα πράγματα μαθαίνεις για τον ανθρώπινο οργανισμό και το σώμα. Όμως και από τα μαθήματα που έκανα στο ΕΠΑΛ ειδικά με την ανατομία και την υγιεινή, κατάλαβα πόσο πολύ με έχει κερδίσει η επιστήμη αυτή.

-Υπήρξαν άνθρωποι που σας στήριξαν;

Ποιον να πρωτοπώ. Καταρχάς, η κοπέλα μου. Σε ό,τι χρειάστηκα ήταν παρούσα. Με βοηθούσε εάν είχα απορίες καταρχάς. Αλλά η στήριξή της ήταν πάντα δεδομένη και όταν πιεζόμουν από τη δουλειά , το σχολείο κοκ. Επίσης, η οικογένειά της με στήριξε πολύ. Τι να πω και για τους συναδέλφους και δη το διοικητή μου που με βοήθησαν όποτε το χρειαζόμουν, οι καθηγητές που προανέφερα αλλά και οι καθηγητές του ΕΠΑΛ που κάνουν πραγματικά εξαιρετική δουλειά. Επίσης, από τους πρώτους που έδωσε το κίνητρο ήταν ο καλός συνάδελφος και φίλος Δημήτρης Χουστουλάκης, ο οποίος είναι στον έκτο χρόνο της ιατρικής και συμφοιτητής με τη κοπέλα μου. Ο Δημήτρης με κατεύθυνε, με στήριξε, όχι μόνο με ενθάρρυνε αλλά με βοήθησε και σε ό,τι τον χρειάστηκα.

-Άνθρωποι που έβαλαν εμπόδια υπήρξαν;

Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξαν εμπόδια. Εάν προέκυπτε ένα έκτακτο θέμα στη δουλειά κι εγώ δεν μπορούσα να διαβάσω, δεν το θεωρώ εμπόδιο. Ήταν υποχρέωση μου και καθήκον μου να υπηρετήσω τον πολίτη και την υπηρεσία.

Εμπόδιο ίσως ήταν το οικονομικό, γιατί δεν είχα την τεράστια οικονομική δυνατότητα να καταναλώνω βενζίνες δύο χρόνια τώρα. Άνθρωπος να μου βάλει εμπόδιο δεν υπήρξε. Βρήκα μόνο φίλους και υποστηρικτές.

-Τι θα έλεγες στον συνάδελφό σου που θέλει να κάνει το ίδιο , να συνεχίσει σπουδές, αλλά δεν το επιχειρεί;

Ο συνάδελφος που το σκέφτεται αλλά δεν το αποφασίζει πρέπει να ξέρει ότι υπάρχουν απίστευτες σχολές σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν πανεπιστήμια που δεν τα βλέπουμε και ο καθένας μπορεί να σπουδάσει είτε επειδή του αρέσει κι ας μην το ακολουθήσει επαγγελματικά, είτε γιατί θέλει να εξελιχθεί ως άνθρωπος. Θα έλεγα σε όλους τους συναδέλφους να δοκιμάσουν εάν το θέλουν πραγματικά. Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα επιστημονικά πεδία και αντικείμενα που δίνουν τη δυνατότητα να ανοίξουν οι πνευματικοί ορίζοντες . Έτσι πιστεύω βελτιώνεται και η Αστυνομία, όταν έχει και στελέχη που διαρκώς επιθυμούν να επιμορφώνονται και να γνωρίζουν νέα αντικείμενα.