Την Τρίτη 21 Ιουλίου, η Ελλάδα βρέθηκε πιο κοντά από ποτέ σε ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία - Όλες οι λεπτομέρειες

Την Τρίτη 21 Ιουλίου, η Ελλάδα βρέθηκε πιο κοντά από ποτέ σε ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, μετά το 1996 και τα τραγικά γεγονότα στα Ίμια. Εκείνο το μεσημέρι όμως, οι στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας έδειξαν πρωτοφανή ετοιμότητα, άμεσα αντανακλαστικά και κυρίως έστειλαν το μήνυμα πως "αυτή την φορά δεν θα σταθούμε παρατηρητές". 

Λίγες ώρες μετά την προκλητική Τουρκική Navtex κοντά στο Καστελόριζο, εντός μάλιστα ελληνικών χωρικών υδάτων, τουρκικό αεροσκάφος "λοκαρίστηκε" από ένα Ελληνικό σε μια αερομαχία πάνω από τα κεφάλια των κατοίκων και των επισκεπτών του Καστελόριζου, με αποτέλεσμα να σπάσει το φράγμα του ήχου. Ακολούθησε αναβρασμός καθώς όλοι πίστεψαν αρχικά, πως είχε γίνει χρήση πυρών.


Άμεσα τέθηκε σε επιφυλακή το νησί και ενημερώθηκε το ΓΕΕΘΑ. Όλοι οι στρατιώτες μετακινήθηκαν στα φυλάκια, ενώ σε καίρια υψώματα παρατάχθηκαν πυροβόλα, φορτηγά steyr γεμάτα με πολεμικό υλικό και όλα τα διαθέσιμα όπλα που έχει ο στρατός στο νησί. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά τον εκκωφαντικό θόρυβο από την αερομαχία, ακόμη και οι αστυνομικοί πήγαν στο τμήμα προκειμένου να παραλάβουν οπλισμό.

Σε παράλληλο χρόνο, τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων στα Δωδεκάνησα, όπως και στον Έβρο, δόθηκε εντολή παραμονής στις μονάδες τους. Συνοριοφύλακες είτε κλήθηκαν προς ενημέρωση όπως στην Κάλυμνο και τη Σύμη, είτε δέχτηκαν τηλεφώνημα, να βρίσκονται σε ετοιμότητα και σε σημείο που το κινητό τους έχει δίκτυο. Είναι χαρακτηριστικό πως στην Κάλυμνο οι Εθνοφύλακες, χωρίστηκαν σε δυο τομείς προκειμένου να γνωρίζουν τις θέσεις τους σε περίπτωση εμπλοκής. Την ίδια στιγμή, σκάφη του Λιμενικού που είχε τεθεί και αυτό σε επιφυλακή, πραγματοποιούσε συνεχείς περιπολίες προς τη περιοχή της Καλόλιμνου και των Ιμίων.

Την ίδια στιγμή στο Καστελόριζο, οι στρατιώτες είχαν αντιληφθεί πλήρως την σοβαρότητα της κατάστασης. Πολλοί ήταν εκείνοι που δέχτηκαν τηλεφωνήματα από οικεία πρόσωπα που έκλαιγαν υπό τον φόβο σύρραξης με τους Τούρκους. Εκείνη την ημέρα το 85% του Ελληνικού στόλου βγήκε στο Αιγαίο, ενώ τα υποβρύχια είχαν "ζώσει" το ακριτικό νησί. Παράλληλα οι πιλότοι των πολεμικών αεροσκαφών, είχαν εξοπλιστεί με πυραύλους από και ανέμεναν εντολές στις βάσεις τους. Ήταν η στιγμή που οι αξιωματικοί των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων αντιλήφθηκαν πως η Ελλάδα δεν αστειεύεται και ήταν ακριβώς εκείνη η αστραπιαία αντίδραση που"ζόρισε" τους γείτονές.

Άμεσα στο νησί μετέβησαν ομάδες των ΟΥΚ που με τα σκάφη τους μετακινούντο συνεχώς σε βραχονησίδες και σημεία που τους επέτρεπαν να έχουν οπτική επαφή με τα Πολεμικά πλοία των Τούρκων. Συνεχείς ήταν και οι περιπολίες των Ελληνικών πολεμικών πλοίων, που έδιναν το στίγμα τους αγκυροβολώντας στην είσοδο του Καστελόριζου. Στο νησί την επόμενη ημέρα εμφανίστηκαν περισσότερα από 30 άτομα "ειδικών υπηρεσιών" που ενημέρωναν για κάθε κίνηση τα κεντρικά της Αθήνας. Πολλοί εκείνες τις ημέρες ήταν όσοι φοβήθηκαν μια Τουρκική επίθεση, αλλά αυτό που ενδεχομένως δεν σκέφτηκαν ήταν το ενδεχόμενο, οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να άνοιγαν πυρ σε περίπτωση παραβίασης των χωρικών υδάτων της χώρας είτε από το oruc reis, είτε από κάποιο πλοίο του Τουρκικού στόλου.