Χειρίστριες και ιπτάμενες μηχανικοί της Αεροπορίας Στρατού που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή άμυνας της χώρας, στην πυρόσβεση και στις αεροδιακομιδές μιλούν για τις απαιτήσεις των αποστολών τους, τη σκληρή εκπαίδευση και τις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν.

 Είκοσι κορίτσια, αξιωματικοί ή υπαξιωματικοί του Στρατού Ξηράς, είναι σήμερα οι ιπτάμενες της Αεροπορίας Στρατού: χειρίστριες ελικοπτέρων ή ιπτάμενες μηχανικοί. Βρίσκονται κυριολεκτικά καθημερινά στον αέρα, πιλοτάροντας πανάκριβα και υπερσύγχρονα ελικόπτερα, όπως τα Απάτσι – η αξία του καθενός στοιχίζει όσο τρία νοσοκομεία, όπως έλεγε κάποτε ένας αντισυνταγματάρχης διοικητής ελικοπτέρων Απάτσι στην Πάχη Μεγάρων.

Σκληρή εργασία και αφοσίωση

Είναι πιλότοι και ιπτάμενες μηχανικοί σε κάθε είδος ελικοπτέρου που διαθέτουν σήμερα οι Ενοπλες Δυνάμεις, από τα Χιούι έως τα Σινούκ. Από τα επιθετικά Απάτσι, τα αναγνωριστικά – μεταφορικά ΑΒ 205 και τα ΝΗ-90 έως τα νεοαποκτηθέντα Kiowa Warrior, τους «Ινδιάνους», όπως αποκαλούνται, ή τις «Ασπίδες του Αιγαίου». Υπηρετούν σε όλες τις βάσεις ελικοπτέρων, στην Πάχη Μεγάρων, στο Λιτόχωρο, παντού. 

Μια εξ αυτών, η υπολοχαγός Νικολέτα Κοσμοπούλου από την Αρτεμισία Καλαμάτας, εκτός από τα ελικόπτερα Χιούι πιλοτάρει και ένα δικινητήριο Τσέσνα. Για να το πετύχει αυτό πέρασε πολλές ώρες μελετώντας εγχειρίδια για τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα. 

Η νεότερη είναι μια μόνιμη λοχίας, 25 ετών, αλλά με αρκετές ώρες πτήσης στο ενεργητικό της, η οποία από τα γερο-Χιούι (όπως αποκαλούν τα UH-IH) πέρασε στα επιθετικά Απάτσι. Μια άλλη ανθυπολοχαγός είναι απόφοιτη της Σχολής Ευελπίδων που προσφάτως πήρε το ξίφος της από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.