《《Στη Χώρα μας ο θεσμός της οικογένειας παραμένει ισχυρός》》

Το οικογενειακό δίκαιο δεν έχει αναθεωρηθεί σε πολλά του τμήματα εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό, μάλλον, μπορεί να σημαίνει ότι είτε ο τότε νομοθέτης πέτυχε έναν άριστο τρόπο επίλυσης οικογενειακών διαφορών, είτε καμία κυβέρνηση όσο προοδευτική και αν δηλώνει δεν τόλμησε να προσαρμόσει το οικογενειακό δίκαιο στις εκάστοτε συνθήκες.
Η κοινωνία όμως αλλάζει, οι συνθήκες, τα πρόσωπα αλλάζουν οι ιδέες και οι νοοτροπίες εξίσου αλλάζουν. Το τελευταίο διάστημα είναι στο τραπέζι το θέμα της συνεπιμέλειας με ηχηρές αντιδράσεις από βουλευτίνες της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ.
Για τα διαζύγια και το μείζον θέμα της συνεπιμέλειας αναφέρεται μέσα από το άρθρο του, ο έγκριτος Δικηγόρος, πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κ. Δημήτρης Γαρούφας.


Στη χώρα μας οι διατάξεις του οικογενειακού δικαίου (διαζύγια, σχέσεις γονέων με τέκνα κλπ.) ήταν βαθύτατα συντηρητικές μέχρι το 1983 που ψηφίσθηκε ο ν.1329/83...Δεν υπήρχε συναινετικό διαζύγιο και υπήρχαν άνθρωποι «αλύτρωτοι», όπως τους έλεγαν, που ζούσαν επί δεκαετίες χωρισμένοι γιατί η άλλη πλευρά αρνούνταν την έκδοση διαζυγίου, ενώ η μοιχεία αποτελούσε ποινικό αδίκημα και είναι γνωστή κι΄από τις παλιές κινηματογραφικές ταινίες η εικόνα ζευγαριών που οδηγούνταν στα αστυνομικά τμήματα τυλιγμένοι με σεντόνια...

Βέβαια υπήρχαν και φωνές που μιλούσαν για εκσυγχρονισμό αλλά υπήρχε ισχυρή αντίδραση. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στο βιβλίο του Σπύρου Μαρκεζίνη «εις εαυτόν» που επιμελήθηκε η κόρη του με αναμνήσεις από την ζωή του( ήταν αντιδημοφιλής αλλά αρκετές φορές με πρωτοποριακές ιδέες πολιτικός) αναφέρει ότι εισηγήθηκε το συναινετικό διαζύγιο με την διδακτορική του διατριβή από το 1933 αλλά η ιδέα του υλοποιήθηκε μετά από 50 χρόνια..

Στη χώρα μας, ο θεσμός της οικογένειας παραμένει ισχυρός εν σχέσει με άλλες χώρες και ο αριθμός των διαζυγίων έν σχέσει με τους γάμους βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το 30%, ενώ σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες πλησιάζει το 50%. Ενδεικτικά αναφέρω, ότι σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής στατιστικής αρχής το 2017 οι εκδοθείσες αποφάσεις διαζυγίων ήταν 19.190 ενώ για την τριετία 2014-2017 ο μέσος όρων διαζυγίων ήταν 15.058 διαζύγια έναντι 51.637 γάμων ετησίως, δηλαδή, το ποσοστό διαζυγίων έναντι γάμων ανέρχονταν στο 29,16%.Από τα 19.190 διαζύγια του έτους 2017 τα 13.865 ήταν συναινετικά και κατ αντιδικία τα 5.325 από τα οποία τα 1.012 εκδόθηκαν λόγω ισχυρού κλονισμού και τα 4.264 λόγω υπερδιετούς διάστασης. Σε ό,τι αφορά τον αριθμό των τέκνων λυμένων γάμων για το 2017 αναφέρεται αριθμός τέκνων 25.025 εκ των οποίων τα 16.103 ανήλικα.

Σήμερα για να εκδοθεί ένα συναινετικό διαζύγιο σύμφωνα με το άρθρο 1441 του ΑΚ απαιτείται έγγραφη συμφωνία των συζύγων για λύση του γάμου τους και η συμφωνία αυτή συνάπτεται μεταξύ των συζύγων με την παρουσία των δικηγόρων τους η μόνο από τους δικηγόρους αν είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται η επιμέλειά τους,η επικοινωνία με αυτά και η διατροφή τους με την ίδια η άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων που υπογράφεται όπως προαναφέρθηκε. Η έγγραφη αυτή συμφωνία για τη λύση του γάμου και η συμφωνία για επιμέλεια-επικοινωνία-διατροφή ανηλίκων τέκνων υποβάλλονται σε Συμβολαιογράφο. Η κατάρτιση της συμβολαιογραφικής πράξης πρέπει να απέχει τουλάχιστον 10 μέρες από την έγγραφη συμφωνία των συζύγων η ημερομηνία της οποίας αποδεικνύεται με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής των συζύγων από τη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου της έδρας του Συμβολαιογράφου που θα καταρτίσει την συμβολαιογραφική πράξη Ο συμβολαιογράφος συντάσσει πράξη με την οποία βεβαιώνει τη λύση του γάμου, επικυρώνει τις συμφωνίες των συζύγων και τις ενσωματώνει σε αυτή..

Ανέφερα ενδεικτικά κάποια στοιχεία της όλης διαδικασίας με αφορμή τις αλλαγές που προωθεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης στοχεύοντας να υπάρχει υποχρεωτική «συνεπιμέλεια» των διαζευγμένων γονέων επί των ανηλίκων τέκνων κάτι που αποτελούσε την εξαίρεση μέχρι σήμερα που συνήθως υπήρχε συνάσκηση γονικής μέριμνας αλλά σε πολύ μεγάλο ποσοστό αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας από την μητέρα.

Στις υποθέσεις οικογενειακού δικαίου, το Δικαστήριο λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον των τέκνων και είναι ο τομέας που και η συντριπτική πλειοψηφία των δικηγόρων λειτουργεί πυροσβεστικά μεταξύ των γονέων και επιδιώκει συμφωνίες και αποφάσεις συμβατές με το συμφέρον των ανηλίκων τέκνων με στόχο την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη. Βεβαίως, υπάρχουν και ισχυρές αντιδικίες και περιπτώσεις γονέων που «εργαλειοποιούν τα ανήλικα παιδιά τους», πατέρες που από κακοβουλία δεν καταβάλουν την οφειλόμενη διατροφή εκδικούμενοι την αντίδικο μητέρα αλλά και μητέρες που παρακωλύουν την επικοινωνία του πατέρα με το ανήλικα τέκνα αποξενώνοντας τον πατέρα από τα παιδιά με καταστροφικά αποτελέσματα για τα ίδια.

Υπάρχουν και ελάχιστες δικαστικές αποφάσεις ή συμφωνίες με τις οποίες ανατίθεται η επιμέλεια στον πατέρα αλλά αυτές αποτελούν εξαίρεση γιατί ο κανόνας είναι να ανατίθεται η επιμέλεια στη μητέρα με δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με τα παιδιά. Ως μαχόμενος δικηγόρος που έτυχε να παραστώ σε υπόθεση που το δικαστήριο ανέθεσε συνεπιμέλεια τέκνου στους γονείς, με την μορφή δικαιώματος στον πατέρα για συναπόφαση σε θέματα διαμονής, απουσίας με διανυκτέρευση, ιατρικά θέματα και θέματα εκπαίδευσης, γνωρίζω τις δυσκολίες λειτουργίας του θεσμού της συνεπιμέλειας. Μπορεί να λειτουργήσει όταν οι γονείς ξεπερνούν τις πικρίες και τα πάθη και με ωριμότητα λειτουργούν με γνώμονα την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών τους.

Είναι σωστή η προσπάθεια του Υπουργείου Δικαιοσύνης για επίτευξη διακομματικής συναίνεσης με αποδοχή και στήριξη του θεσμού της συνεπιμέλειας και από κοινωνικούς φορείς, αλλά πρωτίστως πρέπει να λάβει υπ΄όψιν την γνώμη(μέσω των θεσμικών τους φορέων) των δικαστών και των δικηγόρων που στην πράξη θα εφαρμόσουν τον θεσμό και οι νέες διατάξεις να υπηρετούν το συμφέρον των ανηλίκων παιδιών με στόχο την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξή τους.


ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΕΛΕΝΗ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ BORDERNEWS.GR

Πηγή: Εφημερίδα "Νέα Καστοριά"