Την αντίδραση της αντιπολίτευσης προκάλεσε η αποκάλυψη ετήσιας έκθεσης του Υπουργείου Οικονομικών της Δανίας, σύμφωνα με την οποία το κόστος για τους μετανάστες από χώρες εκτός Δύσης ανήλθε στα 4,14 δισ. ευρώ (31 δισ. κορώνες) το 2018.
Το νούμερο αυτό προέρχεται από τα κρατικά έξοδα σε δημόσιες υπηρεσίες που έχουν σχέση με τη μετανάστευση και την υγειονομική φροντίδα που λαμβάνουν οι μετανάστες, καθώς και έξοδα για πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, φροντίδα για τα παιδιά, εκπαίδευση και πολιτισμό. Αντίθετα, οι φορολογικές εισφορές αφαιρέθηκαν από το σύνολο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών της Δανίας, το ποσό αυτό είναι μικρότερο κατά 267,29 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2017 και μικρότερο κατά 1,47 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2015.
Στη Δανία, όλες οι χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ, καθώς και οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία θεωρούνται δυτικές. Αντίθετα, όλες οι υπόλοιπες -δηλαδή η Λατινική Αμερική, η Αφρική και η Ασία- θεωρούνται χώρες εκτός Δύσης.
Από τις χώρες αυτές γίνεται διαχωρισμός σε μετανάστες και απογόνους, με βάση τον τόπο γέννησης.
Ωστόσο, οι δανικές αρχές έχουν και άλλη μια υποδιαίρεση: τις χώρες MENAPT (Mέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Πακιστάν και Τουρκία). Οι άνθρωποι από τις χώρες αυτές αποτελούν το 55% των μεταναστών εκτός Δύσης στη Δανία το 2018 και στοιχίζουν για τη χώρα 3,19 δισ. ευρώ.
Ανά άτομο, η Δανία ξόδεψε το 2018 περίπου 11.209 ευρώ στους μετανάστες από τις χώρες ΜΕΝΑΡΤ, ενώ σε μετανάστες από άλλες χώρες εκτός Δύσης έδινε μόλις 537,64 ευρώ.
Η έκθεση δικαιολογεί τη διαφορά αυτή με βάση τους «διαφορετικούς λόγους» που οι μετανάστες ταξίδεψαν στη Δανία. Ενώ δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος των ατόμων από χώρες ΜΕΝΑΡΤ φτάνουν στη Δανία ως πρόσφυγες ή στο πλαίσιο επανένωσης οικογενειών, οι μετανάστες από άλλες χώρες συνήθως μετακομίζουν στη χώρα για να εργαστούν ή να σπουδάσουν.
Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ένταξης Mattias Tesfaye αναφέρθηκε στη μείωση των συνολικών δαπανών για μη δυτικούς μετανάστες ως δικαίωση της αυστηρής στάσης της κυβέρνησης για τη μετανάστευση, αναφερόμενος σε «μεγάλη καθυστέρηση ένταξης».
«Αλλά χαίρομαι γιατί δείχνει ότι τα έξοδα για τους μετανάστες συνεχίζουν να μειώνονται. Είναι καλά νέα. Δείχνει ότι η αυστηρή πολιτική μετανάστευσης δουλεύει. Γι' αυτό η κυβέρνηση θέλει να εισάγει την υποχρέωση για 37ωρη δουλειά την εβδομάδα, για να υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ της προσπάθειας των πολιτών και των οφελών που θα παίρνουν από το κράτος. Θέλουμε να αντικαταστήσουμε τη λογική οφελών με τη λογική της εργασίας» είπε ο υπουργός σε δανική εφημερίδα.
Από πλευράς του, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης στη Δανία, Κρίστιαν Τούλεσεν Νταλ, χαρακτήρισε το ποσό αυτό που φεύγει από τα ταμεία του κράτους «αστρονομικό» και πρότεινε ένα πρόγραμμα μαζικών απελάσεων.
Συγκεκριμένα, ο ηγέτης του Δανικού Λαϊκού Κόμματος, μαζί με τον πρώην υπουργό Μετανάστευσης, τόνισε ότι πρέπει να μειωθούν τα έξοδα και να ενισχυθούν τα οφέλη για τους Δανούς, προτείνοντας να απελαθεί το 70% των μεταναστών μέχρι το 2030, αν έχουν διαπράξει ένα έγκλημα, αν δεν έχουν μάθει δανικά ή αν είναι για πολύ καιρό άνεργοι.
Επί σειρά ετών, οι κυβερνήσεις της Δανίας έχουν αυστηροποιήσει την πολιτική μετανάστευσης για να ενισχύσουν την ένταξη και να απαλλάξουν τη χώρα από τα λεγόμενα «γκέτο».
Πηγή sputniknews.gr