Πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στις διαδρομές των διακινητών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αναγκάζονται οι ίδιοι να οδηγήσουν ή να καθίσουν συνοδηγοί στα οχήματα μεταφοράς των διακινούμενων. Με το πιστόλι στον κρόταφο, βγαίνουν σε δρόμους που δεν γνωρίζουν, παίρνουν εντολές να αποφεύγουν κάθε αστυνομικό μπλόκο που βλέπουν. Οι συνέπειες πολλές φορές είναι τραγικές, καθώς προκαλούνται τροχαία δυστυχήματα με θύματα μετανάστες που χάνουν τις ζωές τους εγκλωβισμένοι συνήθως στον χώρο αποσκευών των αυτοκινήτων.

Είναι η νέα τακτική που ακολουθούν οι σύγχρονοι δουλέμποροι, προκειμένου να έχουν όσο το δυνατόν μικρότερες «απώλειες» στα μέλη των κυκλωμάτων. Κανονίζουν τη διακίνηση των μεταναστών, εισπράττουν τεράστια χρηματικά ποσά, χωρίς ουσιαστικά οι ίδιοι να συμμετέχουν, επομένως και να εντοπίζονται. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση 22χρονου Ιρακινού ο οποίος συνελήφθη τον Οκτώβριο του 2010 και πριν λίγο καιρό αθωώθηκε από το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης. Το δικαστήριο δέχτηκε πως ο νεαρός δεν ήταν διακινητής, όμως εξαναγκάστηκε από τα μέλη κυκλωμάτων, στα οποία είχε ήδη καταβάλλει χρήματα, να καθίσει στη θέση του συνοδηγού. «Μου είπαν να μπω εγώ μπροστά επειδή είμαι λιγότερο μελαχρινός και έτσι δεν θα αναγνωριστώ ως πρόσφυγας σε αστυνομικό μπλόκο και δεν θα μας σταματήσουν», ανέφερε ο νεαρός ο οποίος κρίθηκε αθώος, παρ’ ότι είχε κρατηθεί και κατηγορηθεί για διακίνηση μεταναστών. «Είμαι κι εγώ μετανάστης μ’ έβαλαν οι διακινητές», υποστήριξε, συμπληρώνοντας ότι για το ταξίδι είχε ήδη πληρώσει 3.000 ευρώ.

Στην περίπτωση της διακίνησης του 22χρονου, οδηγός ήταν ένας 28χρονος Σύρος, ο οποίος σύμφωνα με όσα είπε στην απολογία του δέχτηκε να γίνει διακινητής προκειμένου να φτάσει στη Θεσσαλονίκη χωρίς να δώσει επιπλέον χρήματα και γι’ αυτό καταδικάστηκε από το ίδιο δικαστήριο. Ισχυρίστηκε ότι είχε ήδη πληρώσει σε άλλους διακινητές 2.000 ευρώ και ακόμη 1.800 ευρώ για τη γυναίκα και το παιδί του, με τους οποίους όμως χάθηκαν και εκείνοι έφτασαν στη Θεσσαλονίκη. «Δέχτηκα να ακολουθήσω τις οδηγίες του διακινητή, όμως δεν είχα κανένα όφελος», υποστήριξε ο Σύρος, χωρίς να πείσει, όμως και η δική του περίπτωση θεωρείται ότι ανήκει στην ίδια κατηγορία.

Αλλάζουν τρόπους

Την ώρα που οι ροές των μεταναστών και προσφύγων παραμένουν σταθερά αυξημένες και οι αστυνομικές αρχές διαρκώς προχωρούν σε συλλήψεις στους δρόμους, οι «εγκέφαλοι» των κυκλωμάτων βρίσκουν τρόπους να ξεπερνούν τους ελέγχους και το κόστος για τους ίδιους των αυστηρών μέτρων που λαμβάνονται για την πάταξη του φαινομένου. Χαρακτηριστικό ήταν το γύρισμα σε οδηγούς – διακινητές με μεταναστευτικό ή προσφυγικό προφίλ. Αντί να επιστρατεύουν στελέχη των κυκλωμάτων ή μέλη από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Γεωργία ή την Αλβανία, με λιγότερα χρήματα χρησιμοποίησαν πρόσφυγες.

Όταν διαπίστωσαν ότι οι συλλήψεις αυξάνονται και πολλοί κατέληγαν με βαριές ποινές στις φυλακές, με αποτέλεσμα η ζήτηση διαρκώς να μειώνεται σε οδηγούς για τις διακινήσεις, στράφηκαν στους ανήλικους διακινητές. Εξωθούσαν ασυνόδευτους ανήλικους, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν γνώριζαν να οδηγούν, να οδηγήσουν οχήματα μέχρι τον Έβρο και από εκεί να παραλάβουν ομάδες μεταναστών. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά δυστυχήματα είχαν οδηγούς ανήλικους ή άτομα στα όρια της ανηλικότητας, που δεν γνώριζαν οδήγηση. Με τον τρόπο αυτό διασφάλιζαν ότι τα ασυνόδευτα που έχριζαν διακινητές θα συλληφθούν όμως γρήγορα θα αφεθούν ελεύθεροι.

Η ολοένα και μικρότερη προσφορά ασυνόδευτων, ο περιορισμός των κινήσεών τους και ο εντοπισμός τους πριν ακόμη φτάσουν στον Έβρο, οδήγησε τα κυκλώματα ν’ αλλάξουν πάλι μέθοδο. «Είναι νέα τακτική. Αναγκάζουν τους ίδιους τους μετανάστες να οδηγήσουν τα οχήματα προς το εσωτερικό της χώρας», περιέγραψε μιλώντας στην Karfitsa ο δικηγόρος Αντώνης Καραγιάννης, που ήταν συνήγορος υπεράσπισης του Ιρακινού που πρόσφατα αθωώθηκε. «Όταν οι άνθρωποι φτάνουν στα σύνορα, στην αρχή ουσιαστικά τους λένε να οδηγήσουν και να μην πληρώσουν για τη μεταφορά. Αν δεν δεχτούν τα μέλη των κυκλωμάτων σηκώνουν όπλα ή τους ξυλοκοπούν», ανέφερε. Καθημερινά είναι οι περισσότεροι οι μετανάστες οι οποίοι περιγράφουν ότι και οι ίδιοι δέχτηκαν τέτοιες εκβιαστικές προτάσεις. Μάλιστα οι διακινητές προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους, αφήνουν τους ανθρώπους για ένα διάστημα πέντε έως έξι ημερών στο ύπαιθρο και μετά τους προτείνουν να οδηγήσουν τα αυτοκίνητα και δεν θα επιβαρυνθούν το δρομολόγιο για τους εαυτούς τους. «Όταν δεν δέχονται τότε απειλούνται ή τους χτυπούν», επανέλαβε με νόημα ο κ. Καραγιάννης παρατηρώντας ότι η μέθοδος αυτή παρατηρείται το τελευταίο δίμηνο.


ΠΗΓΗ   karfitsa.gr