Το μεταναστευτικό, ξαφνικά, επανήλθε στα πρώτα θέματα των Δελτίων Ειδήσεων. Η εικόνα με τα δουλεμπορικά και τις στοιβαγμένες ανθρώπινες ψυχές με το απελπισμένο βλέμμα να χάνεται στο άγνωστο, παραμένει ισχυρή και πάντα συγκινεί. Κοινώς πουλάει…
Καταρχάς η αύξηση των μεταναστευτικών ροών αποδεικνύει ότι καμία κυβέρνηση ή πολυεθνική δύναμη , καμία FRONTEX δεν μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα , εάν δεν αντιμετωπιστεί στην ρίζα του, εάν δεν εντοπιστούν και θεραπευτούν οι αιτίες που γεννούν κάθε φορά την μετανάστευση και την προσφυγιά.
Τα οπτικοποιημένα ρεπορτάζ προσεγγίζοντας επιδερμικά το θέμα περιορίζονται στο να καταγγέλλουν τον Ερντογάν ότι εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό και το χρησιμοποιεί ως απειλή προς την Ελλάδα και ως μέσον πίεσης προς την Ευρώπη. Όχι ότι δεν το κάνει ΚΑΙ αυτό; Βεβαίως και επιχειρεί να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό, όμως όχι με τόση επιτυχία όσο ο ίδιος ίσως πίστευε στα μέσα της περασμένης δεκαετίας.
Η Τουρκία είχε ορθάνοιχτες τις πόρτες της και επί δεκαετίες υποδέχονταν μετανάστες απ´ όλον τον καταφρονεμένο κόσμο της Ασιατικής και Αφρικανικής Ηπείρου, ακόμη και από τα φλεγόμενα Βαλκάνια…
Με το μεταναστευτικό ο Ερντογάν πίστεψε πως μπορεί να εκμεταλλευτεί την ανεκτικότητα που παραδοσιακά επιδείκνυε η τουρκική κοινωνία ως προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που γεωγραφικά συγκέντρωνε από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μια ανεκτικότητα που ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την ξενοφοβία και τον ρατσισμό που κυριαρχεί σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Ιστορικά η Τουρκία από την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υφαίνει συστηματικά και αδιαλείπτως το μεταναστευτικό χαλί της Ευρώπης και ανεβοκατεβάζει την τιμή του αναλόγως με το πως κινείται ο δείκτης στο γεωπολιτικό χρηματιστήριο. Η Τουρκία στο πέρασμα των αιώνα λειτουργεί ως διακομιστικό κέντρο από το οποίο διοχετεύονται οι μετανάστες στην Γηραιά Ήπειρο για την κάλυψη των κενών που προκύπτουν στον εργασιακό τομέα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων από το Ιράν, άρχισε να καταφτάνει στην Τουρκία και τώρα αριθμεί περί τις 100.000. Το 1991, περίπου 460.000 ιρακινοί Κούρδοι βρήκαν καταφύγιο στην Τουρκία, μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα και επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες. Με τον διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας, το 1992 περί τους 20.000 Βόσνιους πήγαν στην Τουρκία , ενώ το 1999, ακολούθησαν άλλοι 18.000 Κοσσοβάροι!
Μέσα στην δεκαετία συγκεντρώθηκαν στην Τουρκία δεκάδες χιλιάδες Αφγανοί, Ιρανοί αλλά και Αρμένιοι, Ουζμπέκοι και διωκόμενοι Κιργιζιανοί…
Την άνοιξη του 2013, συνολικά 880.000 πρόσφυγες καταχωρήθηκαν από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών, αν και ο πραγματικός αριθμός θεωρούνταν ότι ήταν περίπου 1,1 εκατομμύριο. Το 1/4 απ αυτούς , δηλαδή 230.000, είχαν καταχωρηθεί στην Τουρκία, ενώ η ίδια η Τουρκία τους ανέβαζε στις 400.000 προερχόμενοι από Συρία, Αφγανιστάν, Ιράν, Ιράκ, Σομαλία, καθώς και μετανάστες από Σαχάρα, Μαγκρέμπ και Μαρόκο.
Την τελευταία τριαντακονταετία ήταν εντυπωσιακή η κοινωνική και πολιτική ανθεκτικότητα της Τουρκίας να αφομοιώνει τις παραπάνω εισροές προσφύγων και μεταναστών, όταν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες παθαίνουν πανικό μόνο και μόνο στην ιδέα να δεχτούν μετανάστες.
Βεβαίως και η ανεκτικότητα της τουρκικής κοινωνίας ως προς τις μεταναστευτικές εισροές έχει τα όρια της. Με την πάροδο του χρόνου, πολλά τμήματα της τουρκικής κοινωνίας άρχισαν να δυσανασχετούν και να ανησυχούν για τον αυξανόμενο ρυθμό προσφύγων και μεταναστών. Η αντιπολίτευση το αξιοποιεί και στρέφει την λαϊκή δυσαρέσκεια προσωπικά στον Ερντογάν στον οποίο χρεώνει αποκλειστικά την μεταναστευτική πολιτική που άσκησε την τελευταία εικοσαετία.
Αυτή την περίοδο οι Σύριοι πρόσφυγες αποτελούν σημαντικό πρόβλημα στην Τουρκία. Δεκάδες χιλιάδες Σύριοι έχουν ζητήσει άσυλο στην Τουρκία από το 2011 που ξέσπασε η κρίση στην Συρία. Οι τουρκικές αρχές κάνουν λόγο για 100.000. Η κυβέρνηση Ερντογάν πιέζεται ασφυκτικά απ´ όλο το πολιτικό φάσμα να αναθεωρήσει την πολιτική «ανοικτών θυρών». Ο αριθμός των Σύριων προσφύγων στην Τουρκία εκτιμάται στα 3,5 εκατομμύρια που βρίσκονται υπο καθεστώς «προσωρινής προστασίας».
Οι Σύριοι πρόσφυγες στην Τουρκία είναι γενικώς φιλήσυχοι , εργατικοί , ευρηματικοί και παραγωγικοί γι' αυτό και εύκολα κατακτούν τις θέσεις εργασίας εκτοπίζονται τους ράθυμους -αργούς και ανειδίκευτους Τούρκους πολίτες. Ο βιομηχανικός τομέας της Τουρκίας είναι ευχαριστημένος με τους Σύριους επειδή προσφέρθηκαν εθελοντικά να εργαστούν με πιο περιορισμένους μισθούς. Ένας πρώην Υπουργός Τοπικής Διοίκησης δήλωσε ότι η τουρκική βιομηχανία θα είχε καταρρεύσει αν δεν είχαν απασχοληθεί οι Σύροι σε χαμηλούς μισθούς. Επιπλέον, μεταξύ των αιτούντων άσυλο Σύριων προσφύγων - μεταναστών, υπάρχουν εξειδικευμένοι επαγγελματίες που βρίσκουν αμέσως θέσεις εργασίας ως μηχανικοί, γιατροί ή εξέχοντες καλλιτέχνες.
Επίσης το ποσοστό εγκληματικότητας μεταξύ των Συρίων δεν είναι υψηλότερο από αυτό των Τούρκων πολιτών, αλλά όταν ένα έγκλημα διαπράττεται από έναν αλλοδαπό γίνεται πιο ορατό.
Η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε το 2019 ότι είχε δαπανήσει 40 δισεκατομμύρια δολάρια για τους Σύριους πρόσφυγες, αλλά ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία αυτών των εξόδων...
Το ακριβές κόστος των αιτούντων του συριακού ασύλου στην Τουρκία δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί επειδή εκατομμύρια από αυτούς έχουν γίνει πλέον μέρος της οικονομικής σκηνής της χώρας.
Η άφιξη εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία προκάλεσε σημαντικές δημογραφικές αλλαγές σε πολλές πόλεις. Μάλιστα σε ορισμένες που βρίσκονται κοντά στα σύνορα, οι Σύροι αποτελούν την πλειοψηφία. Για παράδειγμα, στη παραμεθόρια πόλη του Ρέγιάνλι, ο πληθυσμός αποτελείται από 98.000 Τούρκους και 129.000 Σύριους . Στο Κίλε, οι Σύροι αποτελούν το 74% του πληθυσμού. Ο δήμαρχος της Αντιόχειας έχει πει ότι ο διάδοχός του μπορεί να είναι Σύριος! Η πληθυσμιακή ανακατανομή της Αντιόχειας είναι μια ιδιαίτερα σημαντική παράμετρος , επειδή η Δαμασκός θεωρεί ότι το διεθνές καθεστώς της Αντιόχειας είναι αμφισβητούμενο. Δεν αναγνωρίζει την ένωση της Τουρκίας με την Αντιόχεια που έγινε το 1939. Στους χάρτες που εκτυπώνονται στη Συρία, η Αντιόχεια εξακολουθεί να εμφανίζεται ως επαρχία της Συρίας.
Στο μεταξύ το ποσοστό γεννήσεων μεταξύ της Συριακής κοινότητας στην Τουρκία είναι τέσσερις φορές υψηλότερο από ό, τι στις τουρκικές οικογένειες. Αυτό μπορεί να ανατρέψει περαιτέρω τη δημογραφική ισορροπία υπέρ του συριακού πληθυσμού στις τουρκικές επαρχίες κοντά στα σύνορα.
Ένας άλλος δυνητικός κίνδυνος για την Τουρκία είναι η ύπαρξη μαχητών που υπήρξαν μέλη των τρομοκρατικών οργανώσεων «Τζαμπχάτ αλ Νούσρα» ή «Ταχρίρ αλ-Σαμ». Οι τουρκικές αρχές συλλαμβάνουν τέτοιους τρομοκράτες γιατί η Άγκυρα δεν θέλει επ ουδενεί να ενταχθούν στην τουρκική κοινωνία.
Η Άγκυρα υποψιάζεται ότι το καθεστώς Άσαντ έχει στείλει στην Τουρκία πολλά μέλη της «Μουχαμπαράτ» , της Συριακής Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με βασική αποστολή να αποσπούν κρατικά και κυρίως αμυντικά μυστικά της Τουρκίας.
Το ζήτημα των Σύριων προσφύγων αποτελεί κυρίαρχο θέμα κατα την παρούσα προεκλογική περίοδο στην Τουρκία. Σύσσωμη η αντιπολίτευση στρέφεται κατά της κυβερνητικής μεταναστευτικής πολιτικής. Τα δεξιά κόμματα τάσσονται υπέρ της άμεσης επαναπροώθησης των Σύριων προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες, κάτι που ωστόσο δεν αποδέχεται μέχρι τώρα ο Τ Ερντογάν. Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι επι σειρά ετών κάνει του κεφαλιού της χωρίς να ενημερώνει την Βουλή γι αυτό και σήμερα έχει χάσει την αξιοπιστία της στα μάτια των Τούρκων πολιτών. Ο άτυπος εταίρος της κυβέρνησης Ντεβλέτ Μπατζελί πρότεινε όσοι Σύριοι που διαμένουν στην Τουρκία και επισκέπτονται στην Συρία να μην έχουν δικαίωμα επιστροφής τους στην Τουρκία. Την πρόταση αυτή την εξετάζουν τα κυβερνητικά επιτελεία , ωστόσο συναντάει πολλές δυσκολίες διότι πολλοί Σύριοι έχουν δημιουργήσει επιχειρήσεις στην Τουρκία ή έχουν αγοράσει ακίνητα. Προς το παρόν, ο περιορισμός της κίνησης των Σύριων μεταναστών δεν προκρίνεται ως επιλογή για τον Ερντογάν.
Το προεκλογικό χαρτί του Ερντογάν φαίνεται ότι δεν είναι ο περιορισμός των Σύριων μεταναστών αλλά ο περιορισμός των εδαφών της ίδιας της Συρίας! Αντί για κυνήγι μεταναστών και μαγισσών εντός της Τουρκίας ο Ερντογάν επιλέγει να προχωρήσει σε μια νέα γενικευμένη στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία διευρύνοντας κατά μερικές δεκάδες χιλιόμετρα τα σύνορα της Χώρας του. Αυτή η κίνηση πιθανότητα να δημιουργήσει νέο μεταναστευτικό ρεύμα…
Βλέπουμε λοιπόν ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα αναμένεται να διογκωθεί μέσα στα επόμενα χρόνια διότι αφενός οι υφιστάμενες εστίες έντασης βρίσκονται σε διέγερση και έχουν την τάση να πολλαπλασιάζονται και αφετέρου διότι οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής θα επιφέρουν αύξηση του θερμοκηπίου προκαλώντας ξηρασίες, πλημμύρες επισιτιστική κρίση και αναγκάζοντας ολόκληρους πληθυσμούς να μετακινηθούν σε “ψυχρότερες” και πιο εύπορες περιοχές…
Οι παραδοσιακές μεταναστευτικές διαδρομές μέσω του Μαρόκου, της Λιβύης και της Ουκρανίας έχουν ήδη κλείσει γι αυτό, η διαδρομή διαμετακόμισης μέσω της Τουρκίας παραμένει η κύρια οδός και η Κωνσταντινούπολη ο σημαντικότερος κόμβος.
Είναι σαφές ότι το μεταναστευτικό δεν επιλύεται ούτε με ξόρκια μα ούτε και με όπλα….
Πηγή ieidiseis.gr