Αναφανδόν αποδεκτή η απαλλακτική απόφαση των αρμόδιων δικαστικών αρχών για τους συναδέλφους Χρήστο Παπαζαφείρη, Νικόλαο Βουτσελά και Αργύρη Μπακαλώνη.

Όμως τα κατάλοιπα στην υγεία τους, την ψυχική τους οδύνη, τη δημόσια λοιδορία τους, τον ευτελισμό τους, τη δίκαιη αγανάκτηση που νιώθει ο αθώος και τις αγωνίες των συναδέλφων και των οικογενειών τους, συμπεριλαμβανομένης και της τότε Ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας και προσωπικά του Αρχηγού Κωνσταντίνου Τσουβάλα, ποιος και με ποιο τρόπο θα επαναφέρει σε αποδεκτό κοινωνικό και ανθρώπινο πλαίσιο; Ποιος θα βγάλει από το νοσηρό μυαλό κάποιων καλοθελητών ότι δεν υπήρξε συμπαιγνία; Όλο αυτόν τον καιρό, μέχρι την πανηγυρική δικαίωσή τους, ποιος στάθηκε δίπλα τους, ποιος ένιωσε τις αγωνίες τους, ποιος τους ενθάρρυνε, ποιος τους εμψύχωνε και κυρίως ποιος τους βοήθησε οικονομικά, καθόσον τα έξοδα στις περιπτώσεις αυτές είναι πάρα πολλά; Φαντάζομαι ουδείς. Και κυρίως η Υπηρεσία. Είναι καιρός, σε όλες τις περιπτώσεις, που είναι ξεκάθαρα υπηρεσιακού χαρακτήρα τα αίτια της δίωξης, να μεριμνήσει το Σώμα, με αναδρομικότητα στην εφαρμογή των σχετικών διατάξεων, αν είναι εφικτό, να θεσμοθετήσει τη δυνατότητα πλήρους αποζημίωσης των "θυμάτων" τέτοιων ακατανόητων νομικά και λίαν επικοινωνιακών διώξεων, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι θεσμικά κατοχυρωμένες αποζημιώσεις των νομικών παραστατών δεν είναι οι πραγματικά καταβαλλόμενες, αλλά πολλαπλάσιες. 

Δεν πρέπει επίσης να παραλειφθεί, ως υπηρεσιακή υποχρέωση, μια επίσημη, πλήρως εμπεριστατωμένη, νομικά τεκμηριωμένη και δημόσια αναφορά της Υπηρεσίας στην απαλλακτική απόφαση, περιλαμβάνοντας ονομαστικά και τους συναδέλφους, με τρόπο που θα δικαιώνει τις προσπάθειες των επαγγελματιών αστυνομικών που κάθε φορά που ανακύπτει λόγος, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, αφιερώνουν απίστευτες ώρες εργασίας, στεναχωριούνται και κλαίνε για το αποτέλεσμα και εν τέλει, ως επιβράβευση, αντιμετωπίζουν τη μήνη των μέσων μαζικής παραπληροφόρησης και την ακατανόητη ταχεία και χωρίς ικανά στοιχεία θεμελίωσης των αδικημάτων, δικαστική δίωξη, περισσότερο προς ικανοποίηση του φιλοθεάμονος κοινού και λιγότερο προς απονομή της δικαιοσύνης. Απλή συμπόρευση με τα αλαλάζοντα πλήθη. Σταύρωσαν το Χριστό, ας μην το ξεχνάμε μέρες που είναι.

Θυμόμαστε όλοι τους «ειδήμονες» δημοσιογράφους να λεπτολογούν αερολογώντας επί ημέρες και για ατελείωτες ώρες στο γυαλί, για το πόσο ανεύθυνα έδρασαν, μεταξύ άλλων οι αστυνομικοί, οι διοικούντες αξιωματικοί κ.λπ., αλλά τώρα με τη δικαίωση και την απαλλαγή τους ούτε λόγος. Καλά λόγια είχαν τότε μόνο για κάποιους αστυνομικούς που σχεδόν κάηκαν οι ίδιοι για να σώσουν τους συνανθρώπους τους. Ελάχιστα ανέφεραν τώρα για την απαλλαγή τους και μόνο ως μια απλή είδηση. Και οι συγνώμες; Άγνωστη λέξη. Δεν πουλάει το θέμα. Αρκέσθηκαν να αναδείξουν τη δίωξη σε βάρος των υπολοίπων που φέρονται ως υπαίτιοι του δράματος και μέχρι εκεί. Αλλοίμονο στην πλουραλιστική και αληθινή ενημέρωσή μας.

Σε κάθε περίπτωση εύχομαι στους καλούς συναδέλφους η απαλλαγή τους από τις ανύπαρκτες κατηγορίες, εν όψει του θείου Πάσχα, να τους βοηθήσει ψυχικά και ηθικά, να τους απαλλάξει από τα συσσωρευμένα άγχη, να επανέλθουν σε φυσιολογικούς κοινωνικούς ρυθμούς, να χαρούν με τις Άγιες ημέρες με τις οικογένειές τους και να καταχωνιάσουν στα κατάβαθα της ψυχής τους την άδικη αυτή μεταχείριση, που σε καμιά περίπτωση δεν τους άξιζε δεδομένης της υπηρεσιακής και επαγγελματικής τους επάρκειας και αξιοσύνης.

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους.


Γεώργιος Χρήστου Τηλελής
Αντιστράτηγος ε.α.


bordernews.gr