Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για την επίλυση των ανισοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς επίσης και για την έλλειψη δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε πολλά μέρη του κόσμου. Η Ευρώπη μπορεί να κάνει περισσότερα για να μετεγκαταστήσει ανθρώπους που έχουν ανάγκη, και η Ελλάδα θα συμμετάσχει σε τέτοιες προσπάθειες.

Και αυτό το έχουμε κάνει φέτος, τόσο στην περίπτωση της Ουκρανίας, όσο και στην περίπτωση του Αφγανιστάν, προσφέροντας 1000 ανθρωπιστικές βίζες σε γυναίκες αξιωματούχους και τις οικογένειές τους.

Πρέπει να κάνουμε περισσότερα, να παρέχουμε ευκαιρίες στους ανθρώπους να ευημερήσουν, και όλοι έχουν το δικαίωμα να θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. Παρέχοντας περισσότερες βίζες σε άτομα για να έρθουν και να εργαστούν στην Ευρώπη, αλλά με κανόνες.

Κατόπιν τούτου, η Συνθήκη της Γενεύης δεν ήταν ένα συμπεριληπτικό εργαλείο για την επίλυση όλων των παγκόσμιων αδικιών.

Βλέπουμε σήμερα λαθροδιακινητές να εκμεταλλεύονται ανθρώπους, κάνοντας περιουσίες μεταφέροντας μετανάστες, αναλαμβάνοντας ακραίο ρίσκο, καθώς βλέπουμε θανατηφόρα δυστυχήματα, ειδικά στη θάλασσα.

Μεταφέροντας μετανάστες μεταξύ χωρών, ασφαλών χωρών, που έχουν υπογράψει τις Συμβάσεις της Γενεύης, χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Είναι κρίσιμο να διατηρηθεί η ακεραιότητα του Συστήματος Ασύλου. Παρέχοντας άσυλο σε όσους έχουν ανάγκη, αλλά αποθαρρύνοντας ενεργά την εξαγορά ασύλου.

Πρέπει να παρέχουμε καταφύγιο σε όσους χρειάζονται διεθνή προστασία με συντονισμένο τρόπο.

Όπως έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση στην περίπτωση της Ουκρανίας, ενεργοποιώντας τους προσωρινούς μηχανισμούς προστασίας και παρέχοντας το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Ελλάδα έχει ήδη υποδεχθεί 75.000 ανθρώπους από την Ουκρανία.

Κάποιοι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο ασύλου έχει διαλυθεί. Οι περισσότερες αφίξεις δεν προέρχονται απευθείας από χώρες που διατρέχουν κίνδυνο.

Τα δίκτυα λαθροδιακίνησης σήμερα, αποφασίζουν ποιος θα εισέλθει στην Ευρώπη.

Οι εκκρεμείς υποθέσεις ασύλου, η έλλειψη της ικανότητας υποδοχής, επηρεάζουν πολλές χώρες.

Η ελεύθερη μετακίνηση των αναγνωρισμένων προσφύγων εντός της Ευρώπης είναι ακόμα περιορισμένη και οι επιστροφές όσων δεν δικαιούνται προστασία είναι δύσκολη και αυτό επηρεάζει την κοινή γνώμη όσον αφορά στη μετανάστευση.

Αυτό το μοντέλο πρέπει να σπάσει, παρέχοντας νομικές οδούς, αναζητώντας τους μηχανισμούς διαλογής πριν την άφιξή τους στην Ευρώπη και παρέχοντας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναν υποχρεωτικό μηχανισμό μετεγκατάστασης σε όλες τις χώρες.

Για να αποφύγουμε, για τις χώρες πρώτης υποδοχής, την άνιση, άδικη πίεση, που αντιμετωπίζουν.

Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να προστατεύει τα σύνορά της, σύμφωνα με το Διθνές Δίκαιο.

Ειδικά κατά τις περιπτώσεις εργαλειοποίησης της μετανάστευσης, όταν ο ανθρώπινος πόνος ενδίδει χωρεί στις γεωπολιτικές στρατηγικές.

Είναι προφητικό απέναντι στη λαθροδιακίνηση μεταναστών, όταν ο ανθρώπινος πόνος υποχωρεί στο οικονομικό όφελος.

Πρέπει να επαναφέρουμε σε τροχιά την Κοινή Δήλωση του 2016 μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας.

Υποδεχόμαστε με χαρά τις προσπάθειες της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, να αυξήσει τον αριθμό αποτρεπούμενων παράνομων αναχωρήσεων, να αυξήσει τις προσπάθειές της για την καταπολέμηση των δικτύων λαθροδιακίνησης και να συνεργαστεί αποτελεσματικά με τις κυβερνήσεις.

Αγαπητοί Αντιπρόσωποι,

Η Ελλάδα εδώ και μια οκταετία, έχει υποδεχθεί πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες.

Φέτος, αναμένουμε 35000 αιτήσεις ασύλου.

Από το 2019, έχουμε δραστικές βελτιώσεις στο άσυλο, την υποδοχή και την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων.

Αυτή τη στιγμή φιλοξενούμε 18000 αιτούντες ασύλου στα Νέα Κέντρα Υποδοχής, πλήρως συμβατά με τα πολύ αυστηρά πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έχουμε μειώσει τις εκκρεμείς αιτήσεις ασύλου, aπό 200 χιλιάδες, σε 30 χιλιάδες σήμερα.

Έχουμε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων. Αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα για εμάς και έχουμε συνεργαστεί με επιτυχία, με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις μετεγκαταστάσεις.

Έχουμε επενδύσει ενεργά στα προγράμματα ενσωμάτωσης που προσφέρουν πλήρη πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση και την εργασία σε όλους τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες.

Εμείς κάνουμε το καθήκον μας.

Όμως, καθώς η μετανάστευση αποτελεί βασική πρόκληση, σε αυτές τις ταραγμένες εποχές πρέπει να επινοήσουμε συλλογικά αποτελεσματικά συστήματα διαχείρισης, να μοιραστούμε τις βέλτιστες πρακτικές, να δημιουργήσουμε έναν κοινό χώρο προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά το πιο σημαντικό είναι να αντιμετωπίζουμε μαζί το ζήτημα αυτό.

Σύμφωνα με τις κοινές μας αξίες.

Ευχαριστώ».